هميشه با صداي گرم و كلام قاطعش رزمندگان را به دفاع تشويق ميكرد. بابابزرگ جبههها را ميگويم همان كه هركجا قدم ميگذاشت، فضا را زيرورو ميكرد اما حالا بيماري زمينگيرش كرده و به سختي قادر به سخن گفتن است. او كه با بيش از 70 سال سن از همان ابتداي شروع جنگ، پيري و كهولت را بهانهاي موجه براي خود ندانست و ميدان را خالي نكرد. گويي تاريخ تكرار شد و حبيببنمظاهر دگربار پاي در ركاب حسين زمان گذاشت.

حاج صفرقلي رحمانيان، پيرترين رزمنده دفاع مقدس است كه در سال 1285 هجري شمسي در شهرستان جهرم واقع در استان فارس ديده به جهان گشود.
به گزارش «جوان»، اكنون او در سن 104 سالگي، آرام ميان بستر بيماري آرميده و قلب دوستداران خودش را به درد آورده است. عليرضا و مريم رحمانيان دو فرزند بزرگوار ايشان هستند كه براي جويايي از احوال پدر به سراغشان رفتيم. درحالي كه خود حاج صفرقلي به دليل كهولت و بيماري توان سخن گفتن ندارد.
روحيه جواني
عليرضا: ايشان زمان حكومت احمدشاه را درك كرده بود و در دوران حكومت رضاشاه، سربازي بسيار متدين و مذهبي بود و جالب اينكه در اوج خفقان حكومت رضاخان تنها كسي بود كه در پادگان نماز ميخواند و نمازش را به هيچ عنوان ترك نميكرد. چندينبار هم به خاطر اين كارش شلاق خورده بود. ميگفتند اينجا پادگان است نه مسجد، اما زير بار نميرفت و به كار خود ادامه ميداد و حتماً نمازش را اول وقت به جا ميآورد. در واقع از همان ايام جواني اهميت ويژهاي به مسائل ديني و مذهبي ميداد. خصوصاً ايشان بسيار با نماز مأنوس بود و هست به طوري كه بهرغم انجام كارهاي سنگين 70 سال نماز شب ايشان ترك نشد. در عين حال كه به كارهاي دامداري و كشاورزي هم مشغول بود در آن هواي گرم بيش از چهار ماه در سال روزه بود.
معبر
ادامه مطلب